sanırım ilkokul yılları idi. oturduğumuz apartmanın hemen yanında her iki kaldırımında da büyük kestane ağaçlarının olduğu bir cadde uzanıyordu. arkadaşla oynarken, birden aklımıza yapacağımız terbiyesizlik geldi. ben cadde kaldırımındaki ağaca çıktım. daha sonra iki ağaç arasına ince bir ip çektik. ipin bir ucu bende, bir ucunda ninja kaplumbağaların üstadı "splinter usta" peluş oyuncağı var. düşünce şu idi: ben ağaçta kalıcam. arkadaş aşağıda benim görebileceğim bir yere saklanacak ve aşağıdan geçen vatandaşın üzerine splinter ustayı salacaz. ileriden orta yaş üzeri bir teyze radarımıza girdi. yaklaştıkça yaklaştı. bir müddet sonra benim görme alanımdan çıkıp, tuzak alanına girdi. arkadaşın işaretiyle splinter ustayı saldım aşağı. kadının ödü herhalde ciğerine kadar çıktı. kadın oturdu yere. fenalaştı. meğerse kalp hastası imiş. az daha öldürecektik kadını. bize de bir güzel azar kaydı. (bkz: bu da böyle bir anımdır)
