bıçaklandığında hastanede yanından bir an olsun ayrılmadım. ayağa kalkamadığın için tüm vücudunu kolonyayla siliyordum. bir tek o rahatlatıyordu seni. yerinden kalkamadığın için koktuğunu düşünüyordun. "yaklaşma sevgilim fazla" demiştin. bende gidip çıplak ayaklarını öpüp "misler gibi kokuyorsun sevgilim" demiştim. sana bunları yapan bir insanı saçmasapan bir nedenden dolayı terk edip gittiğin için bir gün olsun vicdanın sızladı mı? hem terk edip hemde yeni sevgili bulana kadar her içtiğinde beni arayıp: "güzeller güzelim" deyip sabah ayıldığında hiçbir şey hatırlamadığını söylüyordun. hiç mi vicdanın sızlamıyor cibiliyetsiz?
