o kadar kırgınım ki, bir o kadar da kızgın. hayatımın en kötü gecesini yaşıyorum. dimdik durmak için elimden geleni yapıyorum ama olmuyor, yapamıyorum. gözyaşlarıma sözümü geçiremiyorum. bunca seneden sonra ben artık dayanamıyorum. bu kadar genç yaşta yaşlanmış olmamalıydım. bu en büyük korkumdu ve gerçek oldu. bir genç kızın bedenine sahip; tutsak, çırpınan, yaralı ve inatçı bir yaşlı oldum. ne bir adım öteye ne de bir adım geriye gidebiliyorum. tek dileğim buradan kaçmak. evet artık "kaçmak" diyorum buna. adı kaçmak oldu çünkü artık dayanamıyorum. bu mutsuzluğu izlemeye da-ya-na-mı-yo-rum. çok eskilerde, beş-altı yaşlarındayken belki de tatmıştım son mutluluğumu. sonradan olan her şey yapay bir mutluluk arayışı oldu. sürekli hayatımdan zevk alıyormuşum gibi davranmak iğrenç hissettiriyor. ben mutlu değilim. ben kocaman yaşlı bir kadınım.
