Karanlık olan ne varsa karşında
ne görüyorsan simsiyah yanı başında kötürüm
katran katran koyu ne ilişiyorsa içine
gözlerine ne çarpıyorsa zehirden zifir
hepsini bırak o gece her şeyi yak yoluma vur kendini gel bana.
Saçlarına dokunamadığım sabahlara uyandım.
Uyuyakaldım seni düşüne düşüne.
Düşe düşe boşluğuna
vura vura kendi kapıma eşiğimden kovuldum.
-susulan kelimeleri unutuyorum -
Sıcak ellerinde kaldı aklım
boynundaki kokuda
seninle uyuduğum uykuda
koynundaki rüyada
ciğerinden uçup iki dudağından sızan
damla damla tenime düşen nefesinde kaldı aklım.
Yokluğu bereketim, seni çok özledim!
Ne çok gece ne çok uyudun bensiz.
Böyle bir uzaklığı hayal bile edemiyordu kalbim.
