inancı gereği akşamın belli bi saatine kadar sigara içmeyen insanların olduğu bi caddede sigaramı içerken ben huzursuz olurdum. bana huzursuzluk veren şey nedir diye sorguladığımda çevremdeki insanlara duyduğum saygı, sevgidir herhalde diye açıklayabiliyorum. daha evrensel bakarsam olaya amerika da yaşasam ve komşumun yan bahçede domuz eti pişirdiğini görsem ikramını nazikce reddeder oturup da ona domuzun ne kadar pis bilmem ne olduğunu anlatmaya çalışıp adamın yediği yemekten alacağı zevkin içine etmeye çalışmazdım. insanın dini inanışını geçtim içindeki ahlak yasasına dahi uymadığını düşündüğüm durumdur. evrensel ahlak yasalarından bahsedilebilir mi derseniz de oldu hayvanlar gibi yaşayalım ozaman aq diyebiliyorum.
