başında sesiz eve yapılan gönderme nedense çok hoşuma gitti.
kitap birbirine çok benzeyen iki kişiyi anlatıyor. birisi osmanlıda bir alim, hoca diye anılıyor, diğeriyse köle. aslında klasik bir biçimde kitabın ortalarında yer değiştirme fikrini öne sürüyor, hoca ama geldiğim kısma kadar bunu yapmıyorlar.
akıcı güzel bir kitap ancak sessiz ev kadar da beğenmedim açıkçası.
