Seni seven o kadar az ki ankara. Ama bir şehri bir insana sevdirebiliyor bazen bir insan. Sırf onla buluşma yerimsin diye sevdim seni, sokaklarında onla yürürken sevdim. Gardan yağmurda tandoğan metrosuna yürürken tandoğanı, kışın karında üşüyorken onla karlı ankarayı, kurtuluş parkında onla sarılarak oturduk diye koleji, her sokağında yürüdük diye kızılayı , ... Sevdim . Ama o yokken yanımda ellerim ceplerimde başım eğik yürürken de en çok senden nefret ettim ankara!
