--spoiler--
sanatçının milliyeti olmaz denilir. bu açıdan ahmet kaya dinleyicileri onun ancak isyancı, protest odaklı şarkılarının devrimci duygular yarattığını belirtiyor. "şafak türküsü"ne, "giderim"e kulak veren bir insanın hangi hisleri geçirdiğini net biliyorum. milliyetçiliğin, gericilik olduğunu düşünen kesimin kürt milliyetçiliğinin öncül isimlerinden ahmet kaya'nın idealleştirilmesindeki riyakarlığı da biliyorum. "beni bul anne"yi söyleyen ahmet kaya'nın özlediği apo'nun binlerce türk annesini gözü yaşlı koyduğunu da biliyorum. "kafama sıkar giderim"ı söyleyen ahmet kaya'dan farklı olarak aşağılanarak pkk teröristleri ile aynı tabaka'ya konulan türk generallerinin şeref ve namusları için kafalarına nasıl sıktıklarını da biliyorum. "hani benim gençliğim anne"yi söyleyen birinin özlediği apo'nun yüzlerce mehmetçiğin gençliğine son koyduğunu da biliyorum. onun şarkılarına kulak veren pkklıların dağlara nasıl çıktığına da biliyorum. "yorgun demokrat"ın özlediği apo'nun, türkiye'nin demokratik düzenine en güçlü tehdit olduğunu da biliyorum...
--spoiler--
