çoğu liselinin düşündüğü şeydir.
Artık sınavlardan, yaşadığı şehirden, insanlardan kurtulmak isteyen insandır. Fakat üniversiteyi kazanıp başka şehre gidince de yine pişman olacaktır. Çünkü artık ailesi yanında yoktur, artık tek başınadır. Sınavlar yine vardır, okulu liseden çok daha zordur.
Başka şehre gitme isteği de en çok "gece hayatım olsun" düşüncesidir. Bir süre sonra bu düşünce de ona sıkıcı gelir, yeni tanıştığı insanlardan da sıkılır, soğur. Insanlar ona yine kötü gelir.
Fakat bilmediği şey insan her yerde insandır. Iyi ve kötüsü vardır. Sadece kendine göre iyi insanları bulamadığı için çaresizlik içerisindedir.
(bkz: kısır döngü)
