yaşadığın şehir miadını doldurduğunda, abartısız yapabileceğin tek iyi şey budur.
yenilenmek her zaman iyidir zaten.
yaşadığın şehirde olmak sana tat vermiyor, sıkıntı oluyorsa sadece; o şehirde geçimini sağlayamıyorsan, zorluklar yaşıyorsan; halkı yobaz, psikopat, problemliyse yapacağın en iyi şey kendine yeni bir başlangıç yapmaktır başka bir şehirde.
bugün arkadaşımı bekliyorum çarşıda, 10 dakikaya gelecek. 2 dakika sonra arıyor: gelemiyorum anlatırım sonra.
akşam durumu anlatıyor; aynen şöyle:
eleman evden çıkıp yanıma gelecekken, kapı önünde her zaman selamlaştığı eski mahallesinden bir arkadaşına "naber la" diyor. -ki bu samsunluların dilinde selamlaşma ifadesidir.- bahsettiğim arkadaş gayet neşeli, çevresince herkesle küfürle bile rahat rahat konuşup yadırganmayan, sevilen bir tip. neyse; eski arkadaşı "sen nasıl bana la diyorsun la! kimsin sen!" diyerek girişiyor bizimkine. bizimki olayı yatıştırmanın peşinde; adamlar 8 - 10 kişi. o vuruyor, bizimki vurmuyor ilk seferinde. onun yanındaki kopuk serseri tayfası da buna girişince, bu girişiyor ne yapabilirse 10 kişiye. sonuç olarak temiz bir dayak yiyor. hastaneye götürülüyor, kulak zarı yırtılmış. işitme kaybı var. pazartesi tedavi için tekrar doktora gidecek, ne olacağı belli değil.
şu an ramazan ayındayız. deyim yerindeyse aslanın kediye dönüp kardeşleştiği ay. it kopuk olanın bile çekinip adam olmasa bile kimseye sarmadığı ay. ama -istisnalar hariç- bu kodumun şehrinde her gün her yerde bu ve daha beter olayları yaşayabiliyorsun!
elim kolum uzundur, görmesem duyuyorum. canı sıkıldı kafayı yaptı diye arkadaşının kulağını kesip ateşe atan mı ararsın; şişme karıyı delik deşik edip denize atan, atıldıktan sonra insan sanılıp kurtarma operasyonu yapılan, gerçek ortaya çıktıktan sonra dünyanın diline düştüğümüz, uluslararası talk showlarda bizimle taşak geçtikleri olaylar mı ararsın; ananı bacını karını kızını tek başına dışarıya gönderememene mi yanarsın; nerde ne bokluk var hepsi bu kodumun şehrinde. yalansa aç hergün samsun haberlerine bak. ben şimdi böyle bir şehirde kalıp, can güvenliğimi tehlikeye atmaya varana kadar sıkıntıyı ne için çekeyim? şehir yavşaksa, nefret ediyorsam neden ergen rüyası olsun buradan kurtulmak?
garanti ediyorum: isteyen gelsin yerleşsin bu şehre; başka bir şehirde sıfırdan başlamanın maliyeti ceremesi neyse, ödemek için can atacak en geç bir senede...
