yapış yapış bir yaz okulu gününün dostluğumuzun başladığı gün oluşuna hala üzüldüğüm yazar.
ay heyt tanım ya. bırakiim de bir kere de beni çaylak yapsınlar di mi? ama yok, yapmasınlar. çok faal olduğum için buralarda, iletişimi koparsa ölücek hastalığım var.
bana bak, bence gel sen buraya, az ortada buluşalım hatta. liman kenti değil mi? yaşar gideriz. evlenecek halimiz de yok nasılsa. daimi kaynayan çay, kurabiyeler falan... iş çıkışı yemeğimizi yeriz evde, sonra sahile ineriz yürüyüşe. oralarda şiir okuyan manyaklar olarak mimleniriz zaten. dokunan da olmaz.
aynı bardağı iki kez kırıp nazara iteleriz. evin ortasına kovayla yoğurt da dökebiliriz ama temizlemesi zor.
