bazı durumlarda zorunluluk yada sonuç olarak yaşanabilecek haldir. kendi adıma mesleğim * için günün en büyük vaktini bilgisayar başında geçiriyorum. bunun kafa yorgunluğu yetiyor zaten istirahat ihtiyacıma. mesai sonrası kalan vaktin sosyalite için yetmemesini de katarsak mesleğimin konsepti sebepli asosyal oluyorum diyebilirim.
aynı işi yaparak gayet sosyal olunamaz mı? olunur tabi. 7/24 bakman, kontrol etmen gereken sunucuların yoktur; mesai saatin sonrasında çalışıp, problem durumunda destek vermen gereken müşterin yoktur; mutlaka yetişmesi gereken işleri mesai sonrası yapma zorunluluğun yoktur; o zaman bir yazılımcı olarak rahatça sosyal takılabilirsin.
bazen insan inzivaya çekilme ihtiyacı duyar. bu durumlarda zaten kendini dinlersin kabuğuna çekilerek. ama genel anlamda asosyallik bir süre sonra zarar vermeye, sıkıcı olmaya başlıyor. doğamız gereği paylaşması gereken yaratıklarız. duygularımızdan, somut olan herşeye kadar. bunların sağlıklı devamını sağlayabilmek için de topluma karışmak gerekiyor.
