akla seneler evvel okuldaki dayakçı şirret öğretmeni getiren açıklamadır.
dayağıyla ve küfürleriyle bilinen bir öğretmen vardı okulumuzda. en sonunda bir gün bir çocuğun kolunu kırmış döverken. ve davalık oluyor haliyle.
savunmasında "ben kırmadım, sadece kızdığım için sözlerimi kaldıramadı ve kendini duvardan duvara çarpmaya başladı, kolu o sırada kırılmıştır" diyor
.
başkalarını bilmem de o hocayı uzaktan yakından azıcık tanıyan biri bu ifadeye g*tüyle gülerdi ve güldü de.
burada da bunu görmek... demek ortak ifade suçlunun kendini aklamak için mağduru suçlamasıymış...
hukukçular buna ne diyor merak ediyorum. hoş, hukuk mu kaldı ya, neyse...
