kulaklarım patlıyor sessizliğinden, yorgunluğundan ölüyorum
sinekler yapışıyor vücuduma gitmiyorlar, yayılıyor kanları vurduğumda
denizi araladım geçtim bir aşktan, attım kum torbalarımı döktüm yaprakları
ama sanki uzandın tenime hissettim, terim aktı parmak aralarından
kanım hızlanıyor bazen damarlarımda, kan çanakları aynada levham boynumda
bir yapbozu tamamlarken bakıyorum büyük parçan eksik, kalbin olduğu..
bazen bir vücudu sarıyorum, banıp parmağımı tadına bakıp
gözümü sevmeye karartıp yapamıyorum...
acı bir tat kalıyor ağzımda, bazen yutup unutup bazen tükürüyorum
bazen ayılıp uyanıp bir nefesle yanımda adı yok sırtı var, bana dönük bükük
soğuğa çeviriyorum suyu ağlıyorum, bakıp içine ayılamayıp anlayamıyorum..
derimin altında başarılı ayrılık notları, yazılmış, çöpe atılmış intihar mektupları..
vuruyorum sokaklara bedenimi hayallere hayatımı..
yine omuzlarıma acımı alsınlar diye sığınıp kurtaracak kadınlara 15 dakikamı
bitti..
zor oldu ama bitti..
yapamadım benim başka bir kalbi, bedenin zayıftı, kalbin güçlüydü belki
haritası ama çok silikti, sert bir şeydi iliklerimde aşk..
dayandım , ittim sığmadı , kanırmadı girmedi, ama sıktım pis kanı akıttım yaramdan,
iyileştirmeye yaladım geçmişti sanki,soktum neşteri göğsüme
inanmaya halim kalmadı diye..
bitti..
zor oldu ama bitti...
korkma bilirim acıyı tedaviyi, imkansızlığın kekremsi tadını..
dün insanlara baktım kendi kirli camımdan, terkedilmişler çoktan yaradan tarafından..
ben kesilene kadar yüzdüm ama, görünmeyince karan bıraktım kendimi..
battım bir taş gibi, yanmıştı , çizilmişti ama seyrettim ağlayarak sabredip, çok sevdiğim bir filmi..
artık yalnız senin için üzülüyorum..
bitti..
zor oldu ama bitti...
benim de zaten hiç gücüm yok, yüzüm yok hiç umudum yok
ama bil ki farklı bir hayaldi, işkenceydi bazen bazen çok güzeldi..
ama anlıyorum sesinden, kurtulmuşsun sen
nokta konmuş, bitmiş, en güzel hikayem...
