Hiçbir neden yokken,
ya da biz bilmezken tepemiz atmış
ve konuşmuşuzdur...
onca neden varken,
ve tam sırası gelmişken,
hiçbir şey yapmamış,
ve susmuşuzdur...
aynı anda aynı sessiz geceye doğru,
içim sıkılıyor demişizdir.
aynı sabaha uyanırken,
kim bilir?
aynı düşü görmüşüzdür.
olamaz mı?
olabilir.
Onca yıl sen burada,
onca yıl ben burada.
yollarımız hiç kesişmemiş,
şu eylül akşamı dışında...
Belki benim kağıt param,
bir şekilde, döne dolaşa,
senin cebine girmiştir.
belki aynı posta kutusuna,
değişik zamanlarda da olsa,
birkaç mektup atmışızdır.
