bir yazar vardı gömdüler şu karşı bayıra
atını vurdular eşeğini saldılar çayıra
ardından kalanlar ağladılar bağıra bağıra
ölümünü hiç kimse yormadı hayıra
bu dünyada gülmedi bari ahirette mevlam kayıra
ben de bu saatten sonra vurayım kendimi ormana kıra
dizeyim şişeleri efkarımdan sıra sıra.