görmüştüm kendisini. belli belirsiz gülümser gibiydi. fakat hemen anlayabiliyordunuz o belli belirsiz gülümsemenin gerçekte bir tebessüm olmadığını. derinden acı çeken bir insanın sosyal maskesi idi o aslında.
yüzüne beş saniyelik bir bakış bile nasıl bir elem içinde olduğunu anlatıyordu. oğlunu kaybetti, yandı cenk koray, şimdi oğlunun yanında, birlikte nurlar içinde olduklarını umut ediyorum, fani dünyanın kahırlarından uzakta.
