türk'lerin en büyük düşmanları yine türk'lerdir. yani kendi kendimizin düşmanıyız. dünya üzerinde, kendi milletini, insanını, şanatçısını bu kadar aşağılayan, kendi seçtiği devlet görevlisini her muhtemel yönden yerden yere vuran, kendi öz vatandaşını usanmadan, utanmadan, çekinmeden rencide edip yerin dibine sokan başka bir millet daha görülmüş müdür? var mıdır? bilemiyoruz.
aslına bakarsanız, şahsi görüşümce türk olmaktan gurur duyuyor olmamın en büyük, belki de yegâne sebebi kendimizi biliyor olmamızdır. yanlışlarımızı, eksiklerimizi çekinmeden itiraf edebiliyor olmamızdır. ki bu bana göre büyük bir şeydir. çoğu insan ülkesini konu her ne olursa olsun savunur, en büyük görür. ama türkler, "dürüstlük de bir yere kadar" dedirtiyor insana.
bu ne şiddet bu celal yahu?
ne oluyor arkadaş? ellerin filmini, ismini, cismini, şarkıcısını bilmem nesini, her şeyini omuzlara çıkarmışsınız, yere göğe sığdıramıyorsunuz.
justin bieber kimdir yahu? bana biri açıklasın. nedir bu rezillik? kimse size ajdar'ı kabullenin, sabahtan akşama serdar ortaç dinleyin demiyor. tamam belki bu tür kimseleri taşlamanız normal, fakat millet olarak hiç mi iyi bir şeyimiz yok? sol frame hep olumsuzluk içeren başlıklarla dolu. yok ağzı kokan şakirtler, yok beş para etmeyen türk şarkıları, ezik türkler, kezban türk kızları. elin adriana lima'sı yoluna ölürsün ama!
