toplum olarak diş fırçalama alışkanlığının hâlâ yeteri kadar olmamasının bir ürünüdür.
iftardan sonra bir şey yeyip içmeyi bıraktığımızda ya da yatmadan önce dişler fırçalanır. sahura biraz erken kalkılır. sahurda zaten ağır şeyler yemek doğru değil, dolayısıyla yeme-içme faslı mümkün olduğu kadar kısa sürdürülmeye çalışılır. dişler yine fırçalanır. diş macununun ağızda yaratacağı bazik ortamın susuzluğu arttıracağından korkuluyorsa ezan okunmadan evvel su içilir.
sabah kalktıktan sonra ağız kokusunun yok olması mümkün değil tabii hiçbir şekilde. fakat bu şekilde minimum düzeye çekebiliriz.
