iyi bir okul bitirmenin, aylık geliri ortalamanın üstünde olmanın,sosyal statünün ve benzerinin yanında hiçbir anlamı olmayan birşeydir. hepimiz iyi insan ararız ama gerçekten bunu istiyor muyuz bilmiyorum. eski devirdeki toplumsal düzen hakkında yeteri kadar bilgim yok ama şimdiki zaman için bildiğim şu ki nasıl biri olduğun değil nasıl gözüktüğün önemlidir. biraz klişe gelebilir ama gerçeklik payı çok yüksek bence. kürk mantolu madonna'da bir söz vardı , "peynirin bile çeşitlerini bilen insanlar karşısındaki insanı bu oranda bilmiyor". tam olarak bu cümle olmasa da anlamı bu minvaldeydi. misal , bir ortamda sessiz birini hemen kafamızda etiketleriz genelde,derdini pek umursamadan. şartlar ,fırsatlar başka olsa nasıl biri olacağını çok da merak etmeyiz o an için. aynı şekilde bize göre eğitim durumu lise mezunu olan bir insan kısıtlı bir oranda yetkin olabilir çoğu konuda. burda da o kişinin kimliğidir bir nevi lise mezunu olmak. kafamızda portresi tamamdır artık. mesela bilgi yarışmalarında pazarcı teyzeyi, ortaokul mezunu abiyi desteklememiz bir nevi çelişki. kafamızda o kişiye biçtiğimiz potansiyelle ilgili. yahut aşık olduğumuz kişi , bizden farklı bir mezhepe,dine , ırka mensupsa bu çok ufak bir kesim hariç çoğumuz için problem olabilir . daha pek çok ornek verilebilir ama gerek yok. ayrımcılık,statü düşkünlüğü vb. gibi başlıklara da yazabilirdim bunları ama bunlar iyi insan olma yolunda aşılması gereken en önemli engeller bence.