tanımadan yargılayabilecek, yüzeysel ve düşüncesi kıt insanların hışmına uğrayan yazar. tamamıyla misantropiden oluşmasına rağmen "hümanizm" etiketi altında, empatisiz incelemelere maruz bıraktığı insanların varlığını kabullenerek nötr davranan yazar. mason loncalarından korkan, komiklik peşindeki tiplere cevabı ise şu şekildedir: bahsi geçen yerde hümanizm belirttiğim üzere anlamından farklı kullanılmıştır. hümanizm insanlığın iyiliğini düşlese de zaten insanlık için zararlı olan ve olmaya devam edecek olan insanı ortadan kaldırmayı redd edeceğinden kendi içinde yok olur. komünizm ise "commune" adlı sosyo-ekonomik birimleri kutsar, ihtiyaçları en doğal olanlara indirger. bu sayede mutluluk kaçınılmazdır. ancak aşikar olan bir gerçek vardır ki iki görüş de modern dünya için ütopyadır. ve son olarak: kimlerin elinde makyaj ve süs olduğu umrumda değil seçtiğim kelimeler için karar verirken başkalarını düşünecek değilim. kendi kimliğim için uygun gördüğüm etiketler, siz etiketsizliği anlayamayacak andavallara kendimi anlaşılabilir kılmak için indirgediğimden seçilmiştir.
