ilk zirvemde tanismistim. bir bes dakika ya konustuk ya konusmadik, sonra bir film izleidk birlikte karanlik bir salonda. sonra da kisa bir sure sohbet edip dagilmis idik.
bir sene gecti ustunden, arada bir msn de konusma imkani bulabildik. neden bu kadar yakin hissediyorum ki onu kendime? eskiden bir sicak aile ortami vardi gercekten burada. ustelik basliklar da bu kadar bos degildi.
iste olric denen bu yazar o eski, samimi ve gorece nitelikli uludag sozluk un yazarlarindandir. boylelerini geri getirmek gerek.
