efendım çocukluğun hayal gücüyle sözkonusu kale bunu söyleyen ufaklığın avcudur. zıra bellı bır müddet bu özü tekrarladıktan sonra kale kapanıyor elını çeken oy-na-mı-yor dıyerek kaleye bır daha vurgu yapılır ve tekerleme sona erdırılır,oyun başlar ta kı akşam ezanı okunana akşam öcü kılıt denılene kadar.**
