evet dostlar, yanlış duymadınız babam yıllarca bıkmadan usanmadan bağ-kurla mektuplaştı.
emeklilik zamanı geldiği halde yeni borçları çıkarılan babam her seferinde bu yeni borçlara itiraz ederek
-bittabi elindeki belgelere, faturalara dayanarak- hakkını aradı. bu sefer kesin emekliyiz sözünü ailecek
o kadar çok duyduk ki artık bağ-kuru babamın mektup arkadaşı olarak görmeye başladık.
önceleri bağ-kurdan cevap gelince babamın başına üşüşüp mektubu açmasını heyecan içinde beklerken geçen yıllar boyunca
o heyecanı da yitirdik. annemin "herkes biraz para yedirdi, sen de öyle yapsaydın şimdiye çoktan emekliydik."
sözlerine kulak asmayan babam "ben kimseye rüşvet yedirmem, hakkımı arıyorum." dedi ve sonunda beklenen gün geldi çattı.
sonuç: emekliyiz. ailecek mutluyuz yalnız babam mektup arkadaşını kaybettiği için biraz hüzünlü.*
