ölümünden bir hafta sonra halamın rüyama gelmesi;
yüzü asık ve sert sadece bana bakıyordu, babamda vardı rüyamda halamın elini öpecekken beni itti 'sakın yaklaşma ona' dedi. sonra rüyamda uyanıyorum annemin ayakları dibinde sırt üstü ölü gibi yatıyorum, annem gözlerini dikmiş hüzünle bana bakıyordu. sonra tekrar ama gerçekten uyanıyorum boğazımda bembeyaz eller gördüm, sıkıyordu acıyı hissettim, ayrıca göğsümde ağırlık hissettim (bu acıyı bir hafta hissettim) dua okudum, kalktım.
sabah olduğunda babam aynı gün gördüğü rüyasını anlattı; bir mezarlıktaymışız kimse arabasına beni almıyormuş bizi, babama 'sen git o burada kalacak' diyorlarmış. babam rüyasında elimden tutup beni oradan uzaklaştırmış.
neyse o olaydan sonra benim kafa gitti, bilincim kapalı gibiydi, konuşulanları anlamıyorum, konuşuyorum ne dediğimi bilmiyorum, sanki burada değilmiş gibiydim. hiçbir şey düşünmeden oturuyordum hep sabit aynı noktaya bakıyordum. arabaların önüne önüne falan gidiyordum bilmeden. sonra durumu müdürüm farketti, anlatmaya çalıştım, anladı. okudu, üfledi. o dua okurken kahkahalar atmışım, sonra bayılmışım. ayıldığımda kendime geldim, çok şükür.
