güray süngü nün yayınlanan ilk kitabı. ayhan isimli gencin üzerinden, yabancılaşma üzerine yazılmış bireysel bir roman.
"Yalnızlık kati.
Başka bir şekli yok hayatın, bu işte. Ummak gereksiz bir iyimserlik. Belki de son hayalkırıklığımızı sakladık cebimizde biryerlere. Yine de o kadar çok hayalkırıklığı var ki bizi bekleyen. Olsun...
Yağmur yağıyordu. Balkonda oturuyordu. Sokak ıslak, arabalar var, onlar da ıslak. Pencereler kapalı, yağmuru sevmiyorlar, yağmurdan çekiniyorlar. Yüzü ıslak. Çocuklar çıkmıyordu ne zamandır sokağa. Onları bekliyordu. Çocukların sokağa çıkmasını bekliyordu. Uzun sürecekti. Zaten uzun sürüyordu, herşey. Bitmek bilmiyordu. Yeniden yapamazdı. Beklemek zorundaydı. Gelene kadar. Gelecekti elbet. Her canlı bir gün ölümü tadacaktı. Çocukları bekliyordu bu yüzden, onların oyunlarını seyrederken hızlı geçiyordu zaman. Çocukların oyunlarını izlerken, kendisinin hiç oynamadığı oyunları seyrederken ve onların oyunları bittiğinde, her oyunun zamanı geldiğinde biteceğine biraz daha inanarak, bu inançla beklemeye devam ederek... üşüme... sakın korkma..."
böyle başlıyor.
