kültürel anlamda bakıldığında zenginlikleriyle öne çıkar karadeniz.
insanı da bunları dile getirir normal olarak.
yetiştirmiş olduğu değerler ve bölgede bulunan güzellikler artı değer katar bölgeye.
bir kısmı;
uzungöl ile övünür misal.
ama deresine hes yapılacak olduğunda ses çıkarmaz.
yapan kim, yiyen kim umurunda değil.
karadeniz sahil yolu.
yol yaptılar ya hani.
yemeye hakları var sanki.
yapandan allah razı olsun hadi de yaparken yiyenin de belasını versin.
fındığı, çayı var.
çektiği çilenin haddi hesabı yok.
bakımı pek olmasa da,
topla-kurut, iklim koşulları, coğrafi yapı.
her şey zorluk içinde.
kimi zaman çelişkili.
her konuda kendi değerlerinden bahseder.
futbola söz gelir.
rizeliyse fenerlidir artvinliyse beşiktaşlı.
artvinli olup trabzonsporlu olanlar da var, gözlerinden öperim o ayrı.
rizeli'nin rizespor'u destekleyememesi, giresunlu'nun giresunspor'u desteklerken bir garip haller içinde olup cimbom'a göz kırpması ne de gariptir.
halbuki az ötede ordu, karabük, bolu vardır.
kazım koyuncu dinler.
vefat eder.
üzülür.
hala daha yasını tutar.
normali de budur.
onun yasını tutmamıza sebep olan hastalık nice yakınlarımızın yasını tutmamıza da sebep olmuştur.
çıkıp da, şu kanser belasına çare bulanınız yok mu, erken teşhis olayı nedir, diyeni kalmamış memleketin.
marsis dinler. selçuk balcı sever. niyazi koyuncu kazım'ın kardeşidir. nazı geçer.
diren karadeniz diyen apolas lermi'yi tanırlar mı bilmem.
fuat saka'sı, volkan konak'ı.
her biri duruşu belli olan insanlar.
bu insanları dinlerken siyasi olarak başkasının dediğini yapmak ne gariptir değil mi?
başta da dedik ya, kafası karışık insandır.
''geliysan gel, gelmiysan hayde'' cümlesi kadar karışık...
