açtım bugün tekrar izledim. çok değil 3 yada 4 oldu sanırım. yılda 1 kez izliyorum. her yıl uzun bir süre ege'mden uzak kalınca hasret mi oluyor bilmiyorum açıyorum izliyorum. işte benim insanım. benim dedemin insanları diyorum. duygusal ergen de değilim ama çoğu sahnesinde ağlamaklı oluyorum, 10 sene önceki sümüklü hallerimi hatırlıyorum. doğup büyüdüğüm güzel egemi.
film tüm ege kültürünü öyle güzel anlatıyor ki ne eksik ne fazla. o ağızlardan kaçan küfürler bile yerli yerinde. gavur izmir diye yerden yere vurduğunuz güzel izmir'i şu filmi izleyerek anlayabilirsiniz anca. bu filmle çetin tekindor'a bağlılığım, hayranlığım kat kat katlandı. yolda görsem dedemi görmüş gibi gider elini öperim. ege insanını, bizi anlamak için izlenebilecek en güzel film. çekenin de oynayanın da elini, yüreğine sağlık. seneye tekrar görüşürüz. bu sefer evimde, egemde izlerim inşallah.
