azeri şair bahtiyar vahapzade'nin inanılmaz şiiridir ve bedirhan gökçe azeri lehçesi ile harika yorumlamıştır...bedirhan gökçe bir süre sonra bu şiiri annesi hayatta olduğu müddetçe bir daha okumayacağını söylemişti...okumaktan ziyade bedirhan gökçe yorumunu tavsiye ederim...iki versiyonu vardır...biri can alıcıdır...
''.....
.....
annem öz ismini kızıma verdi
annem torununu çok istiyerdi
küçük torununu koyup yerinde
annem tam sakince dünyadan gitti
kızımın meyilli nazarlarında
annemi görirem annemi şimdi
torun ninesine benziyor aynı
büyüyor yüceliyor yıl be yıl kızım
yeniden büyüyor annem yeniden
annemin özüdür tam sanki kızım
hayat kendi garip sırlarından
bize renkli renkli muciz gösterir
kızımı ismiyle çagırmıram ben
ey anam diyirem o da hay verir
o benim annemdir, o benim annem
ama bir farkı vardır onu yadsımam
bir vakit annem bana can can diyerdi
şimdi ben anneme can can diyirem
bir vakit annem beni çok istiyerdi
şimdi ben annemi çok istiyirem
ben annemi çok istiyirem.''
