başıma bir ara çok sık gelen olaydır. açıkçası çok fena bir durumdur. genelde ya zayıf olanlarda, yemek yememe durumlarında ya da görüntü-kokudan etkilenenler de olur. ki bende genelde hastane ortamlarında olmuştur. ya da kan aldırma da. önceleri hastanelerde serum kokusu olurdu biz onu hep hastane kokusu diye adlandırırdık ondan çok etkilenirdim mesela ne zaman gitsem genelde bayılırdım. çok şükür artık öyle bir koku yok ama en son kan aldırdığımda bayıldım çok fenaydı.
ilk başta çok halsiz olursunuz yalnız öyle böyle değil elinizi kaldıracak haliniz yok, parmaklarınızı hissetmiyorsunuz bile, karıncalanmaya başlamış... yavaş yavaş sesler boğuk gelir kim ne diyor seçemezsiniz, gözler bulanıklaşmaya hafiften kararmaya siyaha dönmeye başlıyor etrafı karanlık-simli gibi görüyorsunuz. o anda başınızda bir ağırlık oluyor, soğuk soğuk terlemeler başlıyor. ve hoop fark etmeden bayılmışsınız bile. yüzünüz bembeyaz ölü gibi oluyor o sırada. bayılma-ayılma süresi herkese göre değişir, hemen ayılanlar, uzun bir süre sonra ayılanlar vardır ki benim ki genelde uzun sürerdi. Neyse sonra ayılıyorsunuz ama daha gözünüzü açmadan önce başınızdaki o ağırlık hissi hala mevcut, gözlerinizi açıyorsunuz ama karanlık yine, simli gibi, sesler de boğuk yavaaş yavaaş normale dönüyorsunuz ki o anlar çok fenadır geçmek bilmez. kendinize gelene kadar en az yarım saat geçiyor. kendine gelme yine herkeste farklı sürelerde olabilir tabii ben bana olanı söyledim.
