asla kapanmayacak yaralar açar çocuğun kalbinde. artık pazar kahvaltıları olmayacaktır, baba akşamları eve gelip ıslık çalıp nerde benim tombik kuzum diye seslenmeyecektir.
soğuk kış akşamları anneyle evde otururken çocuğun aklı hep babasında kalacaktır, acaba babam nerde hava da çok soğuk üşüyo mudur aç mıdır diye düşünür altı yaşındaki küçücük beyin...
gün gelir baba evlenir, çocukları olur, babayı gördüğün hafta sonları azalır, okulu bitirirsin, çalışmaya başlarsın, artık o babayı altı ayda bir görebilirsen öpüp başına koyarsın. çok özlersin çok...