boş yere inanmaktan doğan dinciliğe inat, kendini parçalayarak inanmayan birinin gelişimi kaçınılmaz bir sonuçtur. yani düşünüp ateist olmuş. beyni zorlamış fakat kim düşünerek inanabiliyor diye sorduğumuzda, sonucu bilirsiniz işte.
unutmayınız ki, hz. ibrahim bile tanrıyı sorgulama gereği duymuştur.
