yılmaz erdoğan ve tuğba ünsal'ın vizontele tuuba'da aralarında geçen minik bir diyalogtan ibarettir. etkileyici bir vurgulama örneğidir.
insanın içini parçalayan melodiler eşliğinde
- yazarım sana
- yazma.. o zaman bekliyor insan. e buraya cok az insan geliyor, cok insan gidiyor. kalan da bekliyor ama bazen cok uzun bekliyor. yani hani mesela zannediyorsun ki bir yoldan birisi gelecek , bos uzun bir yol, devamlı ona bakıyorsun.. sonra kimse gelmiyor. yazma onun için.
- ben seni hiç unutmayacağım.
son söz bitirir insanı.
