yaşama sevinci, sevgi, mutluluk üzerine düşününce aklıma kalp şeklinde çikolata geliyorsa, el ele tutuşmuş bir çift fotoğrafı geliyorsa bunun sebebi sistemdir herhalde. kendi payıma ben yaşama sevincimi, gücümü, mutluluğumu, neşemi her gün biraz daha gelişen ve değişen algılarımdan, düşünce dünyamdan, her gün uyandığımda o gün karşılaştığım şeylere vereceğim tepkilerin merakıyla alıyorum. bir sene önceki ben ile, şimdiki ben'in farklılığından alıyorum. gerisi ise anlamsız geliyor.
