Şimdi sene 2003 daha 10 yaşında falanım. Annemle benim peder ayrılıyolar. Ben de Çocuk aklımla ağlaya ağlaya almışım küÇük ayıcığımı bi de battaniyemi koyuyorum Çantama. Sonra koşup babamın yanına gidiyorum belki gitmeyin falan der diye. Demiyo tabi. Çıkıyoruz artık kapıdan evin iÇine bakıyorum gözler kırmızı falan. Çocukluğumu aile kavramımı o evde bırakıyorum ve gidiyoruz annemle. Şimdi yıllar sonra ordan arada bi geÇince belki de diyorum genÇkızlık dönemimi burda geÇirirdim. Belki de evlendiğimde bu evden gelin olarak Çıkardım ama olmadı işte. Bu da böyle bi anımdır. Okuyanlar ARO.
