azevvel bir arkadaşımla aramızda geçen konuşmanın konusuydu.
burada görünce de bir tuhaf oldu.
gerçekten hiç kimse hiç kimseyi tam olarak anlayamaz.
şimdi diyeceksiniz ki anne baba bile mi ?
evet anne baba bile.
hiç kimse.
biz bazen bizi anlayanların olmasını dilediğimiz için bizi anlıyorlarmış gibi hissedebiliyoruz. fakat en sonunda anlaşılamadığımızı idrak ediyoruz. bu da bize en ağır gelen şey oluyor. böyle ola ola en sonunda kendi kabuğumuza çekiliyoruz. en iyisi de o oluyor laf aramızda.
sözümona birinin anlamasını beklemeyi bırakmak birilerinin anlamasını istemekten daha kolay.