mekteb-i sultani' de okumuş veya okumayı gerçekten istemiş, o kültürü, gerçekten yaşayan veya o kültürün cezayir sokağında kırmızı şaraba 100 lira verip üstadım, mirim, pirim, diyerek konuşularak yaşanabildiğine inanmış gerçek ve/veya özenti kişilerin, seçtiği yaşam tarzı, evleri, tozlu kitaplar, boş şarap şişeleri, eski mobilyalar ile dolu olmasına rağmen, post modern veya modernlik arasında boğulmaktan da kendilerini alamamış yaşantılar.
galatasaray lisesi eğitim açısından bu ülkenin gerçekten yüz aklarından biri olmasına rağmen, -halktan'lığını yitirmesi çok üzücü bir durumdur. kültürel mirasa sahip nesilden nesile saygısını korumuş karakterler barındırması ve üretmesi ile mekteb-i sultani kültürü, öpülesi, özenilesi, yüceltilesi bir kültürdür.
