selef demek, ''eski'' demek, bir düşüncenin tarihindeki mensupları. karşıtı da haleftir. ''benim halefim'' derseniz de, kendinizden sonra gelecek ve aynı perspektifi paylaşacak kişiyi kastedersiniz.
islam düşüncesinde selef, ehli sünnetin ilk halidir. ahmed b. hanbel'in ekolü olan hanbelî'lik mesela selefî bir ekoldür. daha sonra ebu hanife geliyor, rey ekolünü kuruyor; imam şafii geliyor, rey ekolü ile selefiyye arasında bir yol tutuyor, bu iki görüşü uzlaştırma çabasına giriyor vesaire.
kısacası selefiyye, islam'daki ehli sünnet düşüncesinin ilk halidir.
ancaaaaaaaaakkkkkkk,
günümüzde ''selefi'' olduğunu ileri süren vahhabiler veya o mısır'daki uyuz tiplemeler, hadislerin zahirine çok meraklıdırlar. hatta vahhabiliğin başı abdulvahhab, ''allah'ın eli vardır, kolu vardır'' gibisinden laflar etmiş ve küfür derecesinde şeyler söylemiştir. günümüzdeki selefiler, akla zerre önem vermeyen, kandırılmaya müsait ve iktidar peşinde koşan zahir fetvacı bozuntularıdır, başka bir şey değildirler.
biz selefiyyeyi 200 metre öteden tanırız.
bunlar selef falan değil. oldukları her bölgeyi felakete sürükleyen kuş beyinli sürüler.
