eski bir ahbabınızın sizi "gitar çalan çocuk" olarak hatırlayıp da yıllar, yıllar sonraki görüşmenize vaktiyle çok çok istediğiniz ibanez akustik gitar ile gelmesi. ulan bildiğin dünden beri liseli gibi hissediyorum kendimi.
oysa yıllardır gitara adamakıllı el sürmemiş olmak işin hayata dair iç burkan detaylar kısmında yer edinecek kendisine ama olsun lan. gene de zibilyon tane pena ve yedek tel takımı ile beraber tam anlamıyla geçmişte kalmış bir hayal, gerçeğe dönmüştür nihayetinde.
sol el parmak uçlarımın anası sikildi dünden beri ama olsun lan, güzel düşünülmüş bir sürpriz bu bana göre.
