Burada vakit geceyarısını çoktan geçti. Denizden esen kış rüzgarı, terasta dikilip, karşımda uzanan bu kaybetmiş şehri izlerken yüzümü dövüyor. Birazdan içeri girip yatacağım ve uyuyamayacağımı bile bile gözlerimi sımsıkı yumacağım. Tıpkı onu ilk gördüğüm günün gecesinde olduğu gibi.
