valla kız arkadaşım yasemin bu...(isim vermekte ne güzel kimse tanımıyo ya oohhh içimi dökeyim amına koyim) hanımın hayalleri var, mazisini ezecek rahat edecek, siktiri boktan iki yıllık okul kazanmış -kazanmak mı herkes giriyo iki yıllık okula kasacak bir şey değil zaten-kazanmış derken lafı gelişi o işte, okul bitmiş girmiş bir işe.. geçmiş iki üç sene, o arada açıktan dörde tamamlamış ablam ohhh... tamam değil mi? koskoca üniversite bitirmiş, az buçuk eli ekmek tutuyormuş, bende üniversite mezunuymuşum, ideallerimiz olmalıymış, hayat zaten zormuş, kira köşelerinde vakit geçirip birikim yapmadan gönlünce gezip yiyemez içemezse hayatın ne anlamı varmış. sanki benim babam kamyon şöförü amına koyayım, sanki benim annemler müebbet ay vadede kooparatiften ev sahibi olmuşlar, lan paşa torunu musun biz para sıçıyoruz da sıçtığımızın bir kısmıyla ev bark almayı düşünmüyoruz? benim küçük aşüftem hiç şöyle demiyor, yetim büyüdün yıllarca hem kendine hem ailene baktın, biliyorum düğün yapmak zor, biliyorum elaleme karışmak zor ama üstesinden gelir, karı koca çalışır ele ele verir yapabildiğimizin en iyisini yapmaya çalışırız. hani desem bizim ailede para olsa, hani bana koklatmıyo olsalar haklı diyeceğim! oohh be sözlük ''sıçayım böyle aşkın ızdırabına''
