başlık başa. nere gittin oğlum?
yahudilerin gerçekten mazlum bir tarihe sahip olmalarındandır.
babylon'a yapılan sürgünle başlar yahudinin çilesi. (antik manada yahudi diasporası bunla başlar) düşmanları süleyman'ın tapınağını yıkarlar, sünneti yasaklarlar. 70 yıl sonra kutsal toprağa dönerler yaptıkları ikinci tapınak da yıkılır. masada da tek tek kıyılırlar. isyanları sonrası romalılar da bunları sindirmek ister.
şarlken kutsal roma'yı bölüp solunu philip'E verince, ispanyol engizisyonu kurulur ve önce yahudiler kovulur.
kan iftiraları sonrası ortodoks ruslar da kovunca yahudilere osmanlıdan başka gidecek toprak kalmaz.
avrupa ortaçağdan aydınlanmaya geçerken, yahudiler yerinde sayar. isa'nın katili olduklarından ellerinden ekmek bile almaz hıristiyanlar.
kalıcı meslekler edinemezler.
en son da yahudi soykırımı.
kendis milletinin döktüğü gözyaşından başkasını acıdan saymayan insanın, yahudiye yapılan anlamasını beklemiyoruz tabi.
(bkz: yahudi zenginliğinin tarihsel arkaplanı)
