(sensizlikle flört etmeyi sen degil
sensizlik bilir
sesi ses/sensizligi sensizlik bilir)
korkma, sana aski ögretmeyen kendinin
ellerinden tuk!
çok agrimis kendinin, siyah
ve ayaz kendinin
hep avuttugum düsler için bana bir gül ver...
bak, palandöken daglarinda karlar erimis
teknelerde kol kola bahar sulara inmis
daglar için, sular için bana bir gül ver
bir gül ver söküldügüm günler için
-ve önce kendinin ellerinden tut!-
kendimin ellerinden tutunca
içimden nehirler gibi akmak geliyor
yollara çikmak, yolculuklara bakmak geliyor
geberesiye içip salas meyhanelerde
buralardan böyle ceketsiz kaçmak geliyor
tutunca kendimin ellerinden
pusulasiz gemilerde yatmak
yasli ve sefkatli bir azizenin koynunda
sabaha dek kipirtisiz susmak geliyor
sevgilim, iyi insan, tutunca ellerimden
ömrümün içinden akmak geliyor...
(sessizlik sensizligi ezbere bilir
sensizlik her seyi bilir...)
korkma, sana aski ögretmeyen kendinin
ellerinden tut!
sonra bana aski ögretmeyen kendimin
ellerinden;
bak, yillarim sirilsiklam yagmurlar giymis
günlerin avlusuna yeni yeni çocuklar inmis
daglar için, sular için bana bir gül ver
avuttugum düsler için bana bir gül ver
bir
gül
pusulazis gemiler, sökülmüs günler için...
(ben bütün yesillerimi inatçi ayazlara çaldirdim
sen kendinin ellerinden tut
ve kendine benim için bir gül ver.)
