285.
-
Melih'in sahnesinde, soysuz diyene de bak
Sana yazdım ismail, olsun bu sana kapak
Türüt denilen uyuz, Türüt değil tür it'sin
Çağırım tüm dostlara, oşt deyin de şu gitsin
Ankara'da festival, şu Taksim'de Gezi var
Ağzını topla yavşak, bacının da bezi var
Taksim'in dört yanında kalitenin izi var
Direnişçinin elbet erkeği var kızı var
Olmayan o aklınla, demişsin gavur da var
Küçükbaş hayvan değil, davarsın oğlum davar
Kimde gördün bombayı, koca göbekli kelek
Enin tam boyuna denk, yerden bitme dümbelek
Bu millet büyük millet, ama sen az güdüksün
Zır cahilin tekisin, hödük oğlu hödüksün
Yemişim lan mazini, kendini adam sanma
Sana mı kaldı Taksim, adını dahi anma
Gezi'ye laf kusarsın, adına sanat dersin
i. Melih para verse, yatağa da girersin
Başörtülü kadına direnişçi saldırmış
Zeka özürlü sığır, aklı rafa kaldırmış
Üzülürüm haline sana kaldıysa vatan
Belki babandır dürzü, cami'de göbek atan
Senden zararlı olmaz mikrobun hiçbirisi
insanım der gezersin, boz ayının irisi
Sade vatandaşlara yokmuş güya bir sözün
Puştluk genlerinde var, namerttir çünkü özün
Tutturmuşsun bir plan, atarsın işkembeden
Öküzün en hasısın, dolaşırsın bilmeden
Ülkücü geçinirdin, şimdi n'oldu yalaka
Yağcılığın tamam da, kıl'lık da ne alaka
Utanmıyorsun bir de, dersin her taraf talan
Vıcık vıcık her yanın, hayatın olmuş yalan
Polisi savunursun, şerefsiz koca ayı
Nine'ni karıştırma o'da almasın payı
Okumazsın kusarsın, türkü'nün yüz karası
Dansözlükte yaparsın, peşin olsa parası
Demokratik bir haktır, meydanlarda bağırmak
Lakin sen anlamazsın, işin gücün anırmak
Senin gibilerini hıyar diye ekerler
ip bağlayıp boynuna eşek diye çekerler
Sanatsa şu yaptığın, o sanatını yerim
Şu çeneni bir kapat, hassiktir ordan derim.
alıntıdır.
