iki dil de oldukça eskidir ve aşağı yukarı aynı coğrafyada varlık bulmuştur.
Diğer yandan Ermeni alfabesi miladi 400'lerin başlarında ortaya çıkmıştır, Arap alfabesi ise 300 lü yıllarda ortaya çıkmıştır. Bu önemli bir avantajdır.
Ayarıca şimdi kalkıp mehmet Ermenice'dir demek kadar lüzumsuz bir şey de yoktur..
Adamın dili dönmediyse Ermenice'de "muhammed" telaffuzu yapılamıyorsa, mehmed diye telaffuz edip kayıtlara geçmiştir. Bu kadar basit!
EK:
Semavi dinlerde ortak olarak kullanılan bazı özel isimler de vardır ki, hemen her dilde, her coğrafyada benimsenip binlerce yıldır kullanılagelmişlerdir.
ve daha yüzlercesi..
dikkat edilirse, sessiz harflerin büyük orandan korunduğu ve kelimenin geçtiği dilin söyleyiş özelliklerine, telaffuz durumuna göre sesli harflerin yeniden şekillendiği görülecektir.
