-durun siz evlenemezsiniz!
-a-aaa, o niyeymiş ayol? fikri, bişey söyle şu adama!
-ne diyeyim şermin, adam haklı valla. boğazıma kadar borca battım, birde evlenip ev açarsam..
-ağzından çıkanı kulağın duyuyor mu fikri? bir hıyar evlenemezsiniz dedi diye nikahtan mı vazgeçiyorsun?!
-kusura bakma şermin. bu adam gözümün açılmasını sağladı. dostça ayrılalım.
-(damadın anası atılır) aslanlar gibi mühendis oğlumu kafesleyecektin aklın sıra değil mi? ohhh, çok iyi oldu valla. aferin memur bey oğlum.
-(gelinin annesi) hanım hanııım, kendine gel. senin oğlun benim gül gibi kızımı kirletti. şimdi nikahıyla temizleyecek işte.
-ne münasebet efendim. girmeseydi kızınız koynuna. ne mecburiyeti varmış evlenmeye? aferin oğlum, evlenme sakın.
-bana bak kadın, bizim ailemiz aşirettir. haberin olsun. bu namus lekesini oğlun temizlemezse, sağ kalmaz.
-senin ailen aşiretse, biz de bugüne bugün hededöoğullarının soyundan geliyoruz. kolay mı civelek gibi çocuğumu öldürmeniz? kılına dokunamazsınız vallahi.
-(memur) aman be. iyi ki bir şaka yapalım dedik, hemen ciddiye aldınız. çıkarın evraklarınızı.
-(gelin) bence de yani.
-(damat) haklısınız memur bey.
-tabii canım, namus meselesi olurdu.
-öyle yaa, namus meselesi.
