ne derdi var ne tasası
dört duvarın çerçevesi
ortasında sen
bende hicran yarası
kendimi içip bardakta
tutuşup sigaramda
alev alev toz duman yangın olurum
gece yarısı
kendine çalan saatler
kendi bekler acelem
nereye giderim ki
kime kapanır pencerem
kendine söner lambalar
kendi uyur uykular
sabaha kalmış gözlerim
yine de yalnız değilim
sen varsın
hasretin var
bize bizden kalan kahrolası acılar
sen varsın
yokluğun var
bize bizden kalan
kahrolası acılar
