müslüman arkadaşların madah olduğu hissiyle sürekli yücelttikleri mesele.
halbuki asıl mesele senin allah'a inanman değil, nasıl bir allah'a inandığındır.
misal;
kadına "sen sadece anne ol, gerçek hayatta sesini erkeğe bile duyurma yoksa seni cehenneme atarım" diyen bir allah mı, yoksa kadının da toplum hayatına girebileceğini kabul eden bir allah mı?
"kadınlarınız sizin tarlalarınızdır, dilediğiniz gibi sürün" diyen bir allah mı, yoksa "kadın da erkek de benim kulumdur, kimse kimsenin tarlası bağı bostanı değildir" diyen bir allah mı?
miras dağıtırken kız çocuğuna "kocası nasılsa aileye bakmakla yükümlü" deyip erkek kardeşinden az mal dağıtan ve adil davrandığını iddia eden bir allah mı, yoksa "kadın da bir bireydir ve tercih ederse evlenmez" diyebilen bir allah mı?
"kefereden dost olmaz" diyerek insanın bütün hayatını anlaşılması güç bir inanç sistemi üzerinden belirlemesini bekleyen bir allah mı, yoksa "insanları insanlığına göre değerlendirin" diyen bir allah mı?
"ben kelime-i şehadet getirmeyen adamı cennete sokmam" deyip ömrünü iyi bir insan olmak için harcayan kişileri sadece inanmadıkları için cehenneme atacak olan bir allah mı yoksa "efendi olun, insan olun, insanlık ve insan onuru için çalışın" diyebilen bir allah mı?
erkeğe 4 kadınla evlenme izni veren bir allah mı, yoksa "bunlar sizin bileceğiniz işler gençler, sizin şeyinizin derdinden bana ne" diyen bir allah mı?
yani mesele allah'a inanmak değil canlar. mesele ne yapmanı sana öğütleyen bir allah'a inanıp sana kimlere ne şekilde hayatı zehir ettiren bir allah'a inandığındır.
allahlık insanlığı yok ediyor galiba biraz. halbuki daha insan bir allah iyi olurdu. ben de ikinci seçeneklerde belirttiğim gibi bir allah'ınız olsaydı severek inanabilirdim belki.
