artık kimse fotoğraf albümü yapmıyor! buna hayıflanan tek ben olmalıyım sanırım.
ben ileri de misafir gelince çocuğumu mahcup eden annelerden olacağım ve sevgilisine "bak bizimkinin bıdık halleri, ağlarken, kaka yaparken, palyaçodan korkarken bla bla..." koca fotoğraf albümlerini serip göstereceğim.
bizimkinin sevgilisi de "ehe ehe bunlardan kaldı mı ya... aaa çok komik uhaa!" diye haykırırsa onay vermem. bizim aileye gelen sevsin böyle geçmişe ait entel şeyleri canım.
ve ben ki yine bir nesneden geldim buralara. fotoğraf albümü kültüründen sıyrılmayın. somut bir nesnenin verebildiği mutluluğu pixeller veremez.
hem neyleyim ben torunumu özlediğimde koynumdan çıkarıp öpemediğim fotoğrafı arkadaş!
tanım: teknoloji devrimleriyle yok olmak üzere olan gelenek.
