şiirleri ve şairleri seven ama ahmed arif'in yerini hep ayrı tutan şahsım.
şöyle diyor üstadım;
hükümdarlar, saldırganlar, haydutlar
haraç salmışlar üstüme.
ne iskenter takmışım,
ne şah, ne sultan...
göçüp gitmişler gölgesiz!
selam etmişim dostuma
ve dayatmışım;
görüyor musun?
hele bir de şiirin daha sonraki kısmında;
nerede olursan ol,
içeride, dışarıda, derste, sırada...
yürü üstüne, üstüne
tükür yüzüne celladın,
fırsatçının, fesatçının, hayının...
dayan kitap ile,
dayan iş ile;
tırnak ile, diş ile,
dayan, rüsva etme beni.
diyor ya, içim eriyor lan bildiğin. kendimi bir bok sanıyorum, o derece.
velhasılı "bi siktir git" demeyi bilen yazar diyebiliriz özetle meraklısına.
